Әтиемнең истәлеген кадерләп саклыйм

Бөек Җиңү көннәре якынлашкан саен, һәр гаиләдә хатирәләр яңара. Берәүләр исән-сау булган әби-бабасын хөрмәтли. Икенчеләр сугышта хәбәрсез югалган бабасын сагынып елый. Өченчеләр, эзтабарлар ярдәме белән якыннарын җирләүдә катнашып, шуннан туган якларына бер уч туфрак алып кайта алуына сөенә. Мин дә Бөек Ватан сугышында катнашкан әтием Иззәт Таҗетдинович Насыйров турында язасым килә. Ул күптән инде арабызда юк, 1975 елда вафат булды. Әмма мин аның турындагы хатирәләрне күңелемдә саклыйм, әтиемне бик еш сагынып искә алам. Дәвамы газетаның 13 номерында укыгыз.